PURPURAM adorare

PURPURAM adorare

olim dicti sunt, quibus Imperatorum chlamydis laciniam tangere vel osculari concessum erat. Et quidem Patricii ad dextram Principis mammam adorabant, quorum recedentium caput deosculabatur Princeps: Senatores vero ac coeteri gen dextrô ante Principem flexô discedebant, uti docet Car. du Fresne ex Procopio, Hist. Arcan. sub finem. Vide quoque eidem laudatos, Senatorem, l. 11. Epist. 20. Henr. Valesium ad Ammian. l. 15. et Iac. Gotofredum ad l. un. Cod. Theodos. de Praepositis sacri Cubiculi, et ad l. 6. de Decurion. At Purpuram sumere, apud Treb. Pollionem in XXX. Tyr. in vita Balistae, c. 18. Multi et sumpsisse illum purpuram et more Rom. imperâsse, exercitum duxisse --- dixerunt: idem est, quod Imperium sumere. Sic enim Capitolin. in Gordiano, c. 8. Gordianum Proconsulem reclamantem et se terrae aedfligentem, opertum purpurâ, imperare coegerunt. Et primo quidem invitus Gordianus purpuram sumpserat: postea vero quam vidit, neque filio neque familiae id tutum esse, volens suscepit Imperium. Ubi Imperium suscipere et purpuram sumere, idem valet. Omnes certe cum Imperio purpuram, quae Imperii insigne erat sumpsêre Imperatores. Hinc in tumultuariis eorum creationibus legimus

sublatam aliquando de vexillis purpuram a militibus aut e simulacris Deorum dereptam, cum alia ad manum non esset, quâ humeros eorum advelarent, quibus Imperium deferebant. Apud eundem Pollionem in Celso, c. 29. Celsum Imperatorem appellaverunt peplô Deze Caelestis ornatum. Vopiscus in Saturnino, c. 9. qui in Aegypto Imperium sumpsit, Depositâ purpurâ ex simulacro Veneris, cyclade uxoriâ militibus circumstantibus amictus et adoratus est. Idem in Probo, c. 16. scribit, eum appellatum esse Imperatorem a militibus ornatum etiam palliô purpureô, quod de statua Templi oblatum est etc. Vide quae apud eundem Pollionem, de Herenniano et Timolao, filiis Zenobiae habentur, et plura hanc in rem, apud Salmas. Not. ad Histor. Aug. Atque hinc Purpurati, Porphyretici et Porphyrogeniti dicti Imperatores Regumque liberi, quod in purpura, seu patre Imperatore vel Rege nati essent, εν ἀλουργίδι τραφέντες, apud Libanium in προσφωνητ. Iuliano inscripto: quos proin fasciis purpureis illigatos et circumvolutos in cunis legimus. Vide supra ubi de Porphyrogentis, et quae ad hanc rem observavit Car. du Fresne ad Alexiadem, p. 321. Claudian. in 4. Consul. Honorii, v. 121.

——— Hoc nobilis ortu

Nasceris aequaeva cum Maiestate creatus,

Nullaque privatae passus contagia fortis,

Omnibus exceptis, ultro te Regia solum

Protulit et patrio felix adolescis in ostro,

Membraque vestitu numquam temerata profano

In sacros cecidere sinus etc.